Om 4.30 in de ochtend troffen de JBL teamleiders, Didier en Matthias, zich op het vliegveld van Frankfurt om de deelnemers op te vangen. Tegen 06.00 uur verzamelden alle deelnemers zich voor de check-in bij de Iberia Airlines desk. De check-in voor de bagage vormde geen enkel probleem maar twee van de passagiers stonden niet op de passagierslijst en er was wat discussie voor nodig voordat we eindelijk in het vliegtuig konden stappen.
Na wat extra veiligheidscontroles en geïnteresseerde blikken van de politie en de douane aangaande onze bagage, vlogen we uiteindelijk om 07.55 uur naar Madrid, waar we kort na 10 uur aankwamen en andere expeditie deelnemers troffen. De bagage werd automatisch naar het volgende vliegtuig overgebracht en hoefde dus niet opnieuw ingecheckt te worden. Na een wandeling naar de volgende gate, ging het slechts 45 minuten verder voor een 9,5 uur durende vlucht met een wat groter vliegtuig van Iberia Airlines verder naar Caracas. Hier hadden de deelnemers voor het eerst de kans elkaar wat nader te leren kennen.
Na aankomst in Caracas haalde de groep gezamenlijk de bagage op en troffen we de laatste 4 deelnemers aan. Aansluitend werden we, na een drie uur durend verblijf met bussen binnen een uur naar een kleine haven gereden. De bagage werd op avontuurlijke wijze op een jeep geladen.
In de kleine haven wachtten 4 boten op ons team waarmee we een 50 minuten durende boottocht door de stikdonkere jungle naar het kamp ondernamen. Onderweg zagen we al veel vuurkevers en gloeiwormen, oplichtende ogen van de kaaimannen en we hoorden het luide brullen van de apen, de krekels en de kikkers. De sterrenhemel hadden we nog nooit zo helder en gevuld gezien.
Tegen 23.00 uur (tijdverschil minus 6,5 uur) kwam onze 24-urige heenreis in het kamp tot een einde en gingen we onze hutten binnen. Een deel van de groep sliep in hangmatten terwijl een ander deel in constructies sliep die voor een bed moesten doorgaan. Beide manieren van slapen vonden plaats in "meerpersoonskamers" in open hutten van palmbladen op een houten steiger, direct aan de Orinoco. Als kleine verrassing had de kok van het junglekamp een avondmaaltijd voorbereid. Ondertussen kon Heiko belangrijke informatie betreffende veiligheid en gedragsregels aan de groep overdragen en vertellen hoe de komende dagen zouden gaan verlopen.
De open keuken, die ook als "loungeruimte" dienst deel, lag direct aan de aanlegsteiger. Naar lokale begrippen was er echte luxe: Sanitair, douches en toiletten! Natuurlijk wel wat primitiever dan thuis. Gedoucht werd er met rivierwater, dat omhoog gepompt werd en de toilet was een voor ons bekende bak. Het toiletpapier werd echter in een ernaast staande prullenbak gesmeten. Ook deze hutten waren open en direct in de jungle.
Voor sommige deelnemers waren de sanitaire voorzieningen en de inrichting aanvankelijk nogal een uitdaging, maar voor een junglekamp toch echt al heel comfortabel te noemen.
Vanaf het begin hadden we een vast team van gidsen en begeleiders die zich om ons bekommerden. Dankzij hen kon het JBL team zich volledig concentreren op de metingen en het verzamelen van informatie, foto- en videomateriaal. Volledig uitgeput ging de groep vroeg naar bed om de volgende dag fit te kunnen zijn.
